Een boom vol herinneringen

Vos valt in slaap, want hij is moe na zijn gelukkige leven. Uil is eerst verdrietig, maar hij beseft dat het tijd was voor Vos, want hij was al een tijdje moe. Wanneer alle vrienden stilletjes bij elkaar komen zitten, is het Uil die de stilte verbreekt door herinneringen te delen. Terwijl de dieren vertellen, komt er een oranje plantje tevoorschijn uit de sneeuw. Dit plantje groeit uit tot een boom waar iedereen een plekje in, op of rond vindt. Vos lijkt hen voor altijd gezelschap te houden.
Aansluitend bij dit verhaal, dat misschien wat minder origineel is qua uitgangspunt, horen de prenten van Britta Teckentrup. De personages zijn statisch, maar de beweging die ontbreekt past eigenlijk perfect bij de sereniteit die de illustraties in hun geheel uitstralen. De kleuren zijn eigenlijk vrij vrolijk voor een rouwboek, wat het toch een beetje atypisch maakt, maar dit stoort op geen enkele manier. Opvallend zijn de details: op het eerste schudblad kwam enkel de kleur blauw voor, op het laatste blad ook oranje.
Kortom een uitstekend boek om te gebruiken in de klas, in de kerk, thuis, ... om een moeilijk onderwerp als dit te duiden.