Desiderio desideravi

De toon van deze apostolische brief van paus Franciscus is niet die van een instructie of een directorium: het is veeleer een meditatieve tekst met een levendige Bijbelse, patristische en liturgische stempel, die vele motiveringen biedt om de schoonheid van de waarheid van liturgische viering te begrijpen.

Er worden vele inzichten geboden over de theologische betekenis van de liturgie, over de noodzaak van een ernstige en vitale liturgische vorming van het hele volk van God en over het vormende belang van een ars celebrandi die niet alleen betrekking heeft op degene die voorzit.

"Het is de gemeenschap van Pinksteren die het Brood kan breken in de zekerheid dat de Heer leeft, verrezen is uit de doden, tegenwoordig is met zijn Woord, met zijn gebaren, met het offeren van zijn Lichaam en Bloed. Vanaf dat moment wordt de viering de bevoorrechte plaats, weliswaar niet de enige, van de ontmoeting met Hem. Wij weten dat alleen dankzij deze ontmoeting de mens ten volle mens wordt. Alleen de Kerk van Pinksteren kan zich een beeld vormen van de mens als een persoon die openstaat voor een volwaardige relatie met God, met de schepping en met zijn broeders en zusters" (33).